**Błoto** powstało z przypadku – jak tytułowe błoto po deszczu – ale szybko okazało się jednym z najciekawszych zjawisk na polskiej scenie impro-jazzu. Zespół narodził się latem 2018 roku w trasie koncertowej EABS, a pierwszy materiał nagrali spontanicznie… w studio Grzegorza Skawińskiego z Kombi.

Muzyka wrocławskiego zespołu Błoto jest mocno osadzona na mocnych hip-hopowych fundamentach, odwołujących się bardzo luźno do brzmienia lat 90-tych.To surowa, energetyczna fuzja jazzu, hip-hopu i elektroniki – pełna groove'u, wolności i społecznych odniesień. W ciągu zaledwie roku wydali trzy albumy, z czego każdy został entuzjastycznie przyjęty przez słuchaczy i krytyków. Po krótkiej przerwie wrócili z nową siłą – **Grzybnia** to ich najnowszy, dojrzały materiał, w którym poruszają temat wspólnoty, współpracy i zależności międzyludzkich.

Błoto to żywioł na scenie i nieprzewidywalna siła w studiu.

 

 

The Wooten Brothers to fenomenalny zespół rodzinny, którego historia sięga 1966 roku, kiedy jako dzieci wystąpili po raz pierwszy na Hawajach. Już wtedy ugruntowali swoją pozycję jako cudowne dzieci muzyki, a ich droga artystyczna prowadziła przez sceny R\&B, jazzowe i rockowe, aby w końcu stworzyć własny, niepowtarzalny styl. Przez lata zdobyli dziesięć nagród Grammy i aż dwadzieścia sześć nominacji, a najmłodszy z rodzeństwa, Victor Wooten, został uznany przez magazyn Rolling Stone za jednego z dziesięciu najlepszych basistów wszech czasów.

Regi, najstarszy z braci, wirtuoz gitary i charyzmatyczny nauczyciel muzyki, już jako dziecko uczył swoich młodszych braci gry na instrumentach, zyskując przydomek „Teacha”. Roy, znany jako „Człowiek Przyszłości”, wynalazł instrument Drumitar, który na nowo zdefiniował grę na perkusji, a także stworzył RoyEl – instrument inspirowany afrykańską muzyką i matematyką złotego podziału. To właśnie on jest autorem kompozycji „Ewolucja miłości” i „Czarnej Symfonii Mozarta”, w których klasyczne tradycje spotykają się z nowoczesnością. Rudy, nieodżałowany mistrz saksofonu, czerpał inspiracje od największych jazzowych legend – Clifforda Browna, Johna Coltrane’a czy Rahsaana Rolanda Kirka – i stworzył styl gry, który przeszedł do historii. Joseph, zwany „The Hands of Soul”, rozwinął swoją karierę jako wokalista i klawiszowiec, od lat dziewięćdziesiątych koncertując po całym świecie w zespole Steve’a Millera, którego albumy sprzedały się w ponad sześćdziesięciu milionach egzemplarzy.

Twórczość Wootenów nie ogranicza się do jednego gatunku. Zaczynali od R\&B, później rozwijali jazz, fusion, muzykę klasyczną i country, nagrali też album „The Wootens” w 1985 roku, łączący elektronikę, funk, soul, disco i boogie. W swojej muzyce splatają tradycję z nowoczesnością, tworząc brzmienie, które porównywane jest do największych rodzinnych zespołów – The Neville Brothers, Allman Brothers, Jackson Five czy The Beach Boys.

W ich twórczości odnaleźć można wyjątkową równowagę między spontanicznością a rzemiosłem, pomysłowością a dyscypliną. „Wootinish-way” to filozofia muzyczna oparta na doskonaleniu brzmienia, odkrywaniu przestrzeni ciszy i tworzeniu wspólnoty poprzez dźwięk. To podejście pozwala im nie tylko na wynajdywanie nowych instrumentów czy reinterpretację klasycznych dzieł, ale także na inspirowanie kolejnych pokoleń muzyków, między innymi w obozie edukacyjnym Victora – Wooten Woods.

Choć każdy z braci rozwijał własną ścieżkę, zawsze wracają, by grać razem. Spotykają się zarówno w intymnych klubach, jak i na wielkich scenach świata. Jednym z takich miejsc jest Rudy’s Jazz Room w Nashville, klub nazwany na cześć zmarłego brata, w którym lokalna scena jazzowa zyskała nową przestrzeń rozwoju. Wciąż koncertują, nagrywają nową muzykę, a także sięgają do archiwów, by przywracać głos Rudy’ego we współczesnych nagraniach.

The Wooten Brothers to muzyczna rodzina, która łączy przeszłość z przyszłością, klasykę z nowoczesnością, jazz z funkiem, country z rock and rollem. To zespół, który od dekad pokazuje, że muzyka może przekraczać granice i gatunki, a ich dźwięk – jak mówią sami artyści – potrafi „łączyć z centrum wszechświata”.